چرا هر شب، آسمان به یک شکل متفاوت است؟

آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا ستاره هایی که در شب می بینید همیشه یکسان نیستند؟ چرا برخی از صورت های فلکی فقط در فصول خاصی یا در مکان های خاصی روی زمین ظاهر می شوند؟ پاسخ در حرکت زمین و ستارگان و چگونگی تأثیر آنها بر نحوه دیدن آسمان شب نهفته است.

چرخش زمین

زمین هر 24 ساعت یک بار حول محور خود می‌چرخد، به این معنی که نقاط مختلف زمین در زمان‌های مختلف روز در جهت‌های متفاوتی قرار دارند. این همچنین به این معنی است که ستارگانی که در شب می بینیم با چرخش زمین تغییر می کنند. به عنوان مثال، اگر امشب در ساعت 9 شب به آسمان نگاه کنید، ستاره های متفاوتی نسبت به زمانی که فردا شب در همان ساعت نگاه کنید، خواهید دید. این به این دلیل است که زمین در چرخش خود حدود 15 درجه حرکت کرده است و همچنین دید شما از آسمان نیز همانقدر تغییر کرده است.

زمین همچنین هر 365 روز یک بار به دور خورشید می چرخد، به این معنی که در طول سال موقعیت خود را نسبت به ستارگان تغییر می دهد. این روی ستارگانی که در شب می‌بینیم نیز تأثیر می‌گذارد، زیرا با چرخش زمین به دور خورشید، قسمت‌های مختلف آسمان را در معرض دید ما قرار می‌دهد. به عنوان مثال، اگر در ماه فروردین به آسمان نگاه کنید، صورت های فلکی متفاوتی را نسبت به زمانی که در بهمن ماه نگاه کنید، خواهید دید. به این دلیل که زمین حرکت کرده است

انحراف محوری زمین

عامل دیگری که بر ستارگانی که در شب می بینیم تأثیر می گذارد، کج شدن محور زمین است. زمین حدود 23.5 درجه از صفحه مدارش به دور خورشید کج شده است. این شیب باعث ایجاد فصول می شود، زیرا مناطق مختلف زمین در طول سال کم و بیش نور خورشید را دریافت می کنند. همچنین بر ستارگانی که می‌بینیم تأثیر می‌گذارد، زیرا با کج شدن زمین، دیدگاه ما نسبت به آسمان تغییر می‌کند.

به عنوان مثال، در نیمکره شمالی، در طول زمستان، زمین از خورشید منحرف می شود و ما بیشتر قسمت شمالی آسمان را می بینیم. به همین دلیل است که می توانیم صورت فلکی مانند شکارچی و جمینی را در زمستان ببینیم. در طول تابستان، زمین به سمت خورشید متمایل می شود و ما بیشتر قسمت جنوبی آسمان را می بینیم. به همین دلیل است که می توانیم صورت فلکی مانند عقرب و قوس را در تابستان ببینیم.

با این حال، شیب محور زمین ثابت نیست. این به آرامی مانند یک فرفره چرخان در یک دوره حدود 26000 سال می چرخد. این پدیده تقدم نامیده می شود و باعث می شود که موقعیت قطب های آسمانی (نقاطی در آسمان که محور زمین در آنها قرار دارد) در طول زمان تغییر کند. این همچنین به این معنی است که صورت های فلکی که ما با فصل ها مرتبط می کنیم در طول زمان تغییر می کنند.

به عنوان مثال، در حال حاضر، ستاره قطبی شمال است، زیرا نزدیک به قطب شمال آسمان است. با این حال، در حدود 3000 سال پیش، Thuban ستاره شمالی بود و حدود 12000 سال بعد، Vega ستاره ی شمال خواهد بود. به همین ترتیب، در حال حاضر، شکارچی را در زمستان و عقرب را در تابستان می بینیم، اما در حدود 13000 سال آینده، معکوس خواهد شد.

حرکت ستاره ها

ستاره ها در فضا ساکن نیستند. آنها در واقع با سرعت ها و جهت های مختلف نسبت به یکدیگر و نسبت به ما در حال حرکت هستند. با این حال، از آنجا که آنها بسیار دور هستند، حرکت آنها از دیدگاه ما بسیار کند و ظریف است. هزاران سال طول می کشد تا ما متوجه هر گونه تغییر قابل توجهی در موقعیت آنها شویم.

این حرکت را حرکت مناسب می نامند و می تواند در طول زمان شکل صورت های فلکی را کمی تغییر دهد. برای مثال، سیریوس، درخشان‌ترین ستاره آسمان، با سرعتی در حدود 1.3 آرک ثانیه در سال به ما نزدیک‌تر می‌شود. این بدان معنی است که در حدود 60000 سال، سیریوس دو برابر روشن تر از اکنون خواهد بود.

مثال دیگر Betelgeuse، یک ستاره غول سرخ در شانه جبار است. Betelgeuse با سرعتی در حدود 0.5 ثانیه در سال از ما دور می شود. این بدان معنی است که در حدود 100000 سال، Betelgeuse بسیار کم نورتر از اکنون خواهد بود.

نتیجه

همانطور که می بینید، عوامل زیادی وجود دارد که بر نحوه دیدن ستاره ها در شب تأثیر می گذارد. نقشه ستارگان به مکان ما روی زمین و تاریخ و زمان بستگی دارد زیرا به دلیل چرخش و چرخش زمین به دور خورشید، شیب و تقدم آن بر محور آن و حرکت خود ستاره ها در فضا است. این عوامل باعث می شود هر شب آسمانی منحصر به فرد و متفاوت از هر آسمان شب دیگری در تاریخ یا آینده باشد.